Yaşadıklarım

Gecenin dört buçuğunda nasıl oluştuğunu bilmeden, sağ salim ofise bağışımda, binlerce sopa yemiş kadar bitkin, sersem, tükenmiş durumdaydım. Ofis telefonu çalar. İçimden “hayırdır” deyip ahizeyi kaldırdım, “sende... evden kaçıyorsun” diye sayarken telefonu kapattım, kesintisiz aramasına rağmen açmadım ve baktım bırakmayacak, dosyalarının dosyasını çektim. O saatte bile olsa, bir dosta koşup, onu uyandırıp onun kollarındaki aralıklardan geçerek, derdimi dökerek karşılandığı duyuldu. Belki o zaman çektiğim acının değiştiği değişiklikler, biraz daha iyi hissedilebilirdim. Tüm vücudum titriyor, yapraklarım uyuşmuş, ayaklarım falakaya yatırılmış gibi üstüne basarken acıdan zıplıyorum. Zıplayınca da düşüşum. Düştüğüm yerden kalkmak için dakikalarca duruyorum. Kalkınca da tekrar düşüşum. Arka planda, üç dört defa düşünce bir daha durdurulmak istemedim ne olursa olsun böyle kalayım kesilirsem kesilirüm dedim. Yeisin ve çaresizliğin girdabında durmadan yoğruluyordum. Tanıtım Metni