Yaşlılık Üzerine

Romalı devlet adamı ve fiolozof Cicero, İÖ 44 yılında tertiplenen Sezar suikastının ardından devletlerin bir kenara ayrılıp Tusculum'daki villasına alınır. İÖ 45 yılında kızı Tullia'yı kaybettiğinden dolayı kederin de büyük payı vardır bu inzivada. Roma'nın siyasi ve toplumsal kazanımlarından uzaklaşarak ruhundaki fırtınaları dindirmeye çabalayan buhran döneminde teselliyi felsefede bulur ve birbiri ardına kaleme aldığı eserlerle Yunan kimyasını Roma'da yeniden inşa etmeye koyulur. Yaşlılık üzerine adını dünyanın ve dostu Atticus'a ithaf ettiği bu eserden, Tusculum'da ömrü ve dayanıklılığı son demi sayılan bu verimli tarihin ürünüdür. Cicero, yaşlılık ve ölüm teselli olarak da değerlendirilebilecek bu eserde Roma'nın önde gelen şahsiyetlerinden Yaşlı Cato'yu başkonuşmacı yapar ve onun dilinden aktarılan bilgilerin Yunan ve Roma'nın kayıtlı örnekleriyle çalıştırılır. Eserde ortaya konulan görüşler, Yunanın beslenme yöntemlerinin ve yaşlılığa olan ilişkinin özeti niteliğindedir. Böylece gençlik yıllarından beri uyguladığı Yunan felsefesini, Platon'un Akademeia'sından Epikurosçuluğa değinerek Yunan'ın bütün felsefe okullarının olayları kendi hayat anlayışıyla kıyaslayıp kendine özgü bir üslupla dile yazma yeteneği yakalamış olur. Tanıtım Metni