Yedikuleli Mansur

Galata Kulesi'nin akbabayı andıran gölgesi. Bıçakların değişmesi, şarap kokuları, sarhoşların koynunda yattığı eğri büğrü sokaklar, bükülen kaytan bıyıklar, kadı neferlerinin ayak patırtıları, külhani topuk vurmalar, başlayan ve biten efsaneler, zorbaların kanunu, kanunun falakası… Sultan Süleyman Han'ın saltanatının son senelerinde, zorbazların ipinin gidişinde kaybolmuş Kara Şaban Ağa, zorbazlığa namzet Mansur, simyaya tövbeli meyhaneci Panayot, insan kaçışını ve daim göze çarpan Ayı Osman Ağa, zorbazların rüzgarında savrulan Roza ve bir nice tılsımlı, efsunlu, ürpertili mekanı ve mavra… Yedikuleli Mansur, Pangea Kitaplığı'na öncekilerde bulunabilen Kanlı Pençe geçmişiyle birlikte geçiyor. Kısmen korkulu, ortalamayla fantastik ve tarihi bir sergüzeşt… “ Kurt âdem, oburu yere çökertip suratını parçalamaya hamle yaptığı sırada Panayot, yerine gelen şuurunun ve güven duyduğun tesiri ile bir şeyi fark etti. Obur'un boynunda iple olan ancak kendisinin görebileceği erguvan yaştaki şualar saçan bir bebek mumyası vardı. bir tilsım olduğu üç günlük belli olmaktaydı.Bir anda çıkıp bağırıyordu: 'Osman Ağamu! Öldürmeyesin vre! Bunun derdi başkadır! Boynundaki mumyanın iplerini kesin, efsun vardır!' ” Tanıtım Metni