Yeni Kamu Yönetişimi

Modern kamu yönetiminin iki yüz yıllık geçmişinde iki ana paradigma egemen olmuştur. Bunların ilki olan “Geleneksel Kamu Yönetimi (GKY)”, 20. yüzyılın son çeyreğine kadar teknolojik ve bürokratik bir araya gelmeleriyle hüküm sürmüştür. İkinci paradigma ise özel sektör piyasasına dayalı reformların ön plana çıkardığı “Yeni Kamu İşletmeciliği (YKİ)”dir. Ancak 21. yüzyılın başlangıcıyla birlikte değer merkezli aralıklarla başa çıkma, genel kapsamlı ihtiyaçlar ve beklentilere yanıt verme ve kamu yararını maksimize etme YKİ'nin yeterli olmadığı anlaşılmıştır. Diğer bir deyişle, yeni yüzyılda karmaşık ve habis sorunlarının yayılmada ikinci paradigmanın ötesinde bir yaklaşıma ihtiyaç duyuldu. Bu mantıksal “Yeni Kamu Yönetimi (YKY)”; birlikte üretim, katılım, çoğulculuk, karşılıklı ilişkiler, iş birliği, ortaklık, değer merkezlilik ve karşılıklı güven gibi unsurlara vurgu yaparak üçüncü bir paradigma iddiasıyla ortaya çıktı. Bu etkili YKY'nin teorik oluşumları ile örnek uygulamaların incelenmesi ve ortaya çıkış olanakları ile uygulama işlemleri arasındaki ilişkinin karşılanması amaçlanmaktadır. Bu açıdan bakıldığında temel hipotez, yeni paradigma iddiasının güçlenmesinin teorik boyuta ek olarak uygulama koşullarının da aralarındaki farklılıklara bağlı olduğudur. Bunun için YKY kaydında konu edinen akademik incelemede, birimlerin içsel sorunlarından ziyade 21. yüzyılın karmaşıklığını değiştirerek yeni habis kişilerin odaklanılması gerekmektedir. Söz konusu varsayım, sistematik literatür inceleme yöntemiyle, farklı ülkelerin konu edinen örnek olayla ilgili olaylardan hareketle ölçülmektedir. Üç bölümden oluşan çalışmanın birinci bölümünde, genel hatlarla kamu yönetiminin saklanması, kapsamlı ve paradigmatik çerçeveler mevcuttur. İkinci bölümde YKY'ye ilişkin teorik bilgiler ve yeni bir paradigma iddiasını taşımaya yönelik tartışmalara yer veriliyor. Üçüncü bölümde YKY uygulamalarına ilişkin beklentiler ve farklı şekillerdeki örnek olay çalışmaları konu edildi. Bu birlikte Anglo-Sakson, Nordik ve Kara Avrupası siyasal oranlarından seçilen iki farklı dağılıma göre (Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Kanada, Avustralya, Danimarka, İsveç, Hollanda, İtalya, Almanya, Belçika ve İspanya) YKY uygulamaları araştırılmıştır. Sonuç olarak YKY'nin üçüncü paradigma iddiasının teorik açıdan güçlü olmasına rağmen uygulama açısından henüz aynı seviyede erişilmemiş fikrine ulaşılmıştır.Tanıtım Metni