Yeni Medya, Toplum ve Siyasal İletişim

Son çeyrek yüzyılda enformasyon ve iletişim teknolojilerindeki gelişmeler medya ile siyasal iletişim arasında sürekli bir değişime uğramış, siyasal iletişim alanında eski paradigmalar yeni siyasal iletişim olgularını yetersiz kalmışlardır. Yeni enformasyon ve iletişim teknolojileri ya da yeni medyanın eşzamanlılık, görünürlük, hızlılık, küresellik, gözetlenebilirlik, sanallık, bireysellik ve etkileşimlilik biçimlerindeki artışları artırabilir. Aslında siyasal iletişimde yaşanan değişimler, tekno-bilimsel gelişmelerle birlikte toplumsal ve kültürel alanda ortaya çıkan daha kapsayıcı bir şekilde yer almaktadır. Bu günlerde yaşanan büyük değişimler ütopik ve distopik tedavileri eş zamanlı olarak teşvik etmektedir. Bir taraftar M. Castells'in isyan ve umut ağları diğer tarafta M. Foucault ve D. Lyon'un disiplin/gözetim hareketleri, bir destek J. Habermas'ın iletişimsel eyleme beslediği umut ve kamusal alan fenomeninin diğer yankı odaları gibi uzayıp giden kuramsal karşıtlıklar siyasal iletişim gücü veriyor. Kuramsal bileşenlerin labirentlerinde kaybolmak, kayıtlı iletişimin kaydedilmesi hem bütünüyle bütünle ilişkiler arasında kapsamlı iletişim hatları hakkında temel bir fikir edinmeyi gerekli kılıyor. Bu çalışma, enformasyon ve iletişim teknolojilerinin yol açtığı toplumsal ve kültürel değişimlerin bir parçası olarak medya ve siyasal iletişim arasındaki tanıtımlarda ortaya çıkan yeni parçalar ve olguları anlamak ve çözümlemeye çabalayan akademik yürütülen kuramsal bir yol haritası sunmayı sağlar.Tanıtım Metni