Yerçekimi ve İnayet

Albert Camus “zamanımızın tek büyük ruhu” olarak SimoneWeil'i selamlar. Pek çok sadık Weil okurunun söylediği gibi, zamanın tek büyük yüreği ve saf ışığı… İnsanın sefaletini ve düşkırıklığınıPascal'dan sonra dile getiren belki en derin seslerden biridir SimoneWeil. Onda düşüncelerin kendisi hiçbir zırha bürünmez, tam anlamıyla sağlam ve çıplaktır. Yalnızca içsel arınma isteği taşır. Yüce alçakgönüllülükle döküldü onu şey. Weil'deki cümleler ruh için doğaüstüne taşınan bir besindir ve âdeta gnostiklerin 'seçilmiş' yazgısında erir. Bir kapsamlı umut vermek ve zor bir mesafedir bu. Anlamak ve anlaşılmak için hakiki bir tinselliğin şartı vardır. Gene de inayeti dilemek kanuna aykırı bir fiili içerir ve bizi tüm hayalî kahramanlıklardan, sözde dindarlıktan ve dünyevî ödüllerden kurtarır. Sonuçta, insan saf ışıktan beslenmeyi bilmiyorsa eğer, tüm tesadüfler birbirine denk düşmeyecek mi? SimoneWeil tüm dehasını küçümseyerek yazmıştır. Tanrı, aşk, zaman, hiçlik, ben, bağlılık, kalıcı, güç, acı vb. kavramlar sıra dışı bir yaşam deneyimiyle açımlar. Her birinde lütfun güzelliğini ama o ölçüde de tehlikeyi ve sürekli tükenme göstergesi… Yerçekimi ve İnayet, Weil'in izlediği karşılığını veren en önemli kitaptır. Tanıtım Metni