Yere Yakın Yıldızlara Uzak

“Onun kalp atışının bir hikayesi vardı.” Bestegül her sabah yaptığı gibi, o sabah da okula gitmek için evden özgürlüğünde, kaderinin diğer üç insanla birleşeceği henüz oradaydı. O sabah metroya bindi ve son durağa kadar seyahat etti ama son duraktan çıkamadı. her gün beraber diğer üç kişide metro istasyonunda mahsur kaldı ve o ortak hikayelerinin ilk kalp atışı kulaklarını sağmaya başladı. Enkazda mücadele edilmesi gereken şeyler vardı. Açlık, susuzluk, özlem, keder, hüzün, ölüm... Kalpleri korkuyla çarparken ansızın aralarından biri öldü ve diğer ilginç sebeplerle onu bir takip etti. Tüm bu ölümler kalplerinde ve beyinlerinde derin izler bırakırken, yapabildikleri tek şey enkaz altında kurtarılmayı beklemek oldu. Şimdi birimiz buradan geliyor, kurtulacak.Çekildiğimiz fotoğraflar alıp bir çerçeveye koyacak,çerçeveyi bir kayıt asacak, sonuna kadar bizi izleyecek.Zaman o anda donacak.Şimdi birimiz sağ kalacak ama solmuş olacak.Birimiz, birimizin duvarına asılmış çerçeveli birnin içinde yaşlanacağız.Birimiz için şarkı bitecek, ama her ikimiz de dans etmeyi bırakacağız. Anlıyor musun? Anlamıyorsun. Çünkü beni duymayı bıraktın. Zaten ben de konuşmuyorum... Tanıtım Metni