Yerkuşağı

"Yum bakışı de düşün, neler kimler duvarlardan geçer, hiç mi kök görmedin betonu çatlatmış, ya delilerin şeffaf ipleri hayat ağlarını yerden göğe öldürmez mi? Bu sonsuz yabanlık olanağı, seni ne varlardan ne yoklardan var, bir bakmışsın yerdesin, bir bakmışsın yokyerde." YerKuşAğı'nda dört farklı canlı bir araya geliyor: Çocuk Moy, karabatak Şuri, hayvan mı bitki mi belli olmayan Hagrin ve munçak Cice. Her birini bütünden ayıran bir yan var: Moy sesleri için hasta sayılmış, ilaçlara bağlı büyümüş bir çocuk; Şuri yaşam alanı işgal edilmiş yaralı bir kuş; Hagrin “yarı sarmaşık yarı toynaklı, yuvarlanıp veriliyoran bir ses” ve Cice ise bir görünüp bir kaybolan havlayan bir munçak. Rastlantı parçalarının parçaları bulan bu canlılar yaraları ve ayrıksı oluşumlarıyla birbirlerinin yerine geçerler. Ancak bir parçanın parçası olmak için, önce beşeri dilden arınmaları gerekir. Böylece seslerle dönüşümlü, sonucu belirsiz bir şekilde koyulurlar. İlk roman Ahraz'la okurların sevgisini kazanan Deniz Gezgin ikinci romanı YerKuşAğı'nda geleneksel anlatımı bir yana bırakarak, “zamanı çıkarıpca geriye kalan” şeyleri söze döküyor. Yerkürede, yaşanan yıkımla dünyaları parçalanan başka başka canlıların yeni bir varlık alanında buluşup dönüşmelerinin ve birbirlerinin yaralarını sarıp eksiklerini tamamlayarak anlamalarının kalıntılarının öyküsünü anlatıyor. Tanıtım Metni