Yeryüzüne Övgü

Daha önce "aynın cehennemi"nden söz ederek "seçilmiş tek adam rejimi"ni öğrenilebilir için anahtar bir kavram öneren Byung-Chul Han, bu kez, "Yeryüzü, kendini mutlak kabul eden öznenin karşı kutbudur. Özneyi kendi tutsaklığından kurtarır" diyor. Kendini mutlaklaştıran küstah öznenin her gün suratımıza kustuğu lakırdıları ciddiyet almayarak hem zavallılığının ölçüsünü çiziyor hem de ona bir çıkış yolu gösteriyor: Yeryüzü.Sıradan bir sözcük değil yeryüzünde. İnsan zihninin bir ürünü olan dünya ile kendi farkını ayırabilmek için özen gösterilmiş ve düşünülmüş bir sözcük. Çünkü insan zihninin var olduğu yer inkâr edilemeyecek bir gerçeklik olarak gözlerimizin önünde duruyor: can çekişen Marmara Denizi! Bir canlı türü olarak insanın dünyada yüklediği anlamın ulaştığı son nokta.Bu nedenle yazar dünyaya uzak, yerin en yalın ifadesi olan bahçeden, nesne üretiminin henüz başlamadığı yerden bakmayı öneriyor. Bilgisayar ya da akıllı telefon ekranı ile bahçenin duyularımıza göre farkının ne kadar farklı olduğunu düşünüyor ve “Bahçe zamanının ayırdığı zamandır”, başkaya yüklediğimiz anlama çiçekler de katıyor.Çiçeklerle sarhoş olan, onların zamanında yaşamayı sevenleri dünya'ya değil sokakta'ne davet ediyor bu kitap.Ömer FarukTanıtım Metni