Yeter Ki Kararmasın

Onat Kutlar, 1982-84 yıllarında yazdığı bir dizi mektup-denemede dönem duyarlılığını bir ozan edasıyla yansıtmıştı. Dostlukların, satıcıların, umutların, daha özgürlüğün ve tutsaklığın ustaca işi bir biçimde dile geldiği yazılar Yeter ki Kararmasın... adıyla kitaplaştığında Memet Fuat, Ferit Edgü, Erdal Öz, Işıl Özgentürk ayakta alkışlamışlardı. Şiirin, romanın, resmin, görünür ve doğal olarak sinemanın gidişatından çıkan kılavuzlarla tutuşmuş bu mektupların, yazılışlarından otuz yıl sonra da kimi karanlıklara kibrit çakması neden yadırgansın ki? Nasıl bir alacakaranlık...Geceyle gündüzün değişimine bağlı olarak uzun bir kör saat. Geçmişle geleceğin, doğuyla batının, ölümle birlikte değişen biçimde. Alacakaranlık görünür bir çevrintiyle yutup her şeyi götürüyor. Bu konumda onurla alçaklığın sınırları birbirine karışır. Onun şeyi. Direnmenin, köşeyi dönmenin, özgürlüğün, tutsaklığın. Çıkmak mı? Böyle olaylar herkesten önce birilerinin dönüp kapıya bakmaları gerekir. Oysa Bizans'ın iç içe çemberlerinde, sıkıştırılmış köle sütunluğu ile dolanıyoruz. Tanıtım Metni