Yitik Miras Zeus Sunağı

Osmanlı coğrafyasında bulunan eski eserlere Batılı devletlerin ilgisi, 18. yüzyıldan itibaren kurulmaya başlanan müzelerin de saklanması, giderek artan bir şekilde daha sistemli ve sömürgeci bir girişim haline geldi. 19. yüzyıldan itibaren Batılı ülkelerden hemen toplamda, mümkün olduğunca çok eser toplayabilmek için adeta yenilenen yarıştılar. Osmanlı Devleti giderek artan ve yağmacılığa dönüşen bu faaliyete karşı Tanzimat Fermanı'nın ilanından sonra gerekli yasal düzenlemeleri yaparak karşılık düzeltmeleri çalıştırdı. İlk olarak Müze-i Hümâyûn'un işlevsel hale getirme ile başlayan eski eser sorunu süreci, 1869, 1874, 1884 ve 1906 kadınlarına giren Âsâr-Atîka Nizamnâmeleri ile hukuki bir zemine, denetime ve yurtta kaldırılmasına yasaklanma de dahil olmak üzere, bir sisteme oturtulmaya çalışıldı. Ancak, yapılan tüm yasal düzenlemelere rağmen paha biçilemez değerlerdeki buluntuların yurtta götürülmesi ve kaçakçılığın engellenmesi ve Osmanlı Devleti'ne uygulanan siyasi baskı ve şantaj yöntemiyle pek çok değerli eser yabancı müzelerin envanterine girdi.