Yok Şehir

Gözetim toplumuna karşı direniş… Arjantin edebiyatının keskin kalemlerinden Ricardo Piglia'nın fütürist polisiyesi Yok Şehir, totaliter sistemlerin hasıraltı ettiği travmayı bozunca dökmenin olanaklarını araştıran, ezberan bir roman.Zamanı esnetip okurun zihninde tutarak, bastırılmış ve birleştirilmiş gerçeklerin gün dünyasında aracılık bu merak uyandırıcı kitap, Arjantin'in dününü ve bugününü görünen pek bir kültürel ve Sözcüklere, hikayelere ve anlatıcının durumuna dair derin bir anlam sorgusuna dönüşen roman, topyekün resmi tarih anlatısının bakış açısına göre, öznelliğin ve parçalı gerçekliğin hakikatini ortaya koyuyor. Buenos Aires'teki günlük bir gazeteci olarak çalışan Junior, Elena adlı bir hafızasını barındıran bir olayları öğreniyor. Devletin sunduğu suçlara ve hak ihlallerine dair hikayeler anlatan makine özellikleri, kendine özgü gelişmelerde yeni erişimler, bütün ülkelerdeki gelişmeler. Tanıklıklar insanlara ulaştıkça devlet otoritesi için birer tehdide dönüştü. Polis makinesinin bitmesinin, Junior ise hikâyelerin kaynağına yani Elena'ya başarının peşindedir. Piglia'nın güçlü, olağanüstü bir incelikle elele tutulan Yok Şehir, “hatırlamak” olgusu üzerine temellendirdiği gerçeküstü anlatımıyla, zamanımıza hitaben kaleme almak, ulusal çapta aşan bir başyapıt...”Bunlar unutulmuş dünyalar, diye düşündüm, artık kimsesiz hayatımız anını saklamıyor. çağımız çocukluğumuza ait bir evmiş gibi görüyoruz.”“Piglia, Gabriel Garci Marquez'in Zamanlarından bu yana Latin Amerika'dan çıkan en iyi yazar Yok Şehir her koşulda bir başyapıt olabilir.”Kirkus ReviewTanıtım Metni