Yokluğumdan Aklımda Kalanlar

Kadınların sessiz tercihi olmayan bir toplumda kadın bir yazarın kendi emeğinin bulma öyküsü, sanatçının genç bir kadın olarak fotoğrafı… Yokluğumdan Aklımda Kalanlar'da Rebecca Solnit 1980'lerin San Francisco'sunda, kadınlara yönelik olarak hem sokakta hem de toplumun tüm tabakalarında yaygın olduğu, kültürel arenadan kolayca dışlandığı bir yazar olarak ortaya çıkışını anlatıyor. En büyük öğretmenler kentteki savruluşlarını, fakirliğini ve ümidi diyor; dokuzda kalan kişisel miktarına ev sahipliği yapmaya başlayan küçük apartman dairesini; Punk rock'ın hem öfkesine hem de içindeki patlayıcı enerjiye nasıl biçim ve ses kazandırdığını anlatıyor. Kadınları özetleyen, onlarınne inananyan otoriter şekillerinden bahseden Solnit, geriye dönük bakıldığında tüm bunların hem geçmişte hem de bugün kadınların olağan durumu olan sessizleştirilmişliğin sonuçları olarak görülüyor ve burada de yazarlığa, kadın haklarının savunucusu olmaya devam eden yolda bununla nasıl mücadele ettiğinin öyküsünü anlatıyor.Kendisini hem insan hem de yazar olarak özgürleştiren güçlerin sözü; Yani, cinsiyet, aile ve sevincin ne gibi farklı görünümlere bürünebileceği konusunda kendisine başka başka bakış açıları kazandıran etrafındaki gey erkekleri ve sonunda Amerikan Batısı'nın o uçsuz bucaksız topraklarına varması, o uçsuz bucaksız topraklarına varması, o ülkelerin öteden beri gözlenen çatışmalarına dahil oluşumunu irdelerken bir yandan da, bu oyunların kendisine bir yazar olmayı nasıl öğrettiğine ve pek çok başka insana ulaşan, onlara güç kazandıran bir sese nasıl ulaştığına değiniyor. Tanıtım Metni