Yolun Gölgesi

"Sırtüstü bıraktı, belli belirsiz salınan suyunda beşik rahatlama ya da sevgili parmaklarının ılıklığıyla kalmadı. Sonsuz bir performans, tuhaf bir dengesizlikti. Öfkenin kırgınlıkla, açılmanın kapanmayla dansı. Asfalttaki arabaların dalgaları değil, deniz bitmek bilmez bir çalışmayı hızlandırıyor, çocukların tarafta kumla hızlanıyor bile savaşı, büyükler, ses de hızı, ya da tam." Behçet Çelik, Yolun Gölgesi'nde yurtlardan göç etmek zorunda kalan ya da doğup büyüyen şehirlerde sürgünde bulan insanların hikayelerini anlatıyor. Bu bir çırpıda öğrenilenlerin çıktığı ağızların, yine aynı politikanın hızla mahvettiği hayatları, hayatın sadece hayatta kalma çabasına dönüşmesini. Sadece onlar değil, tanık olanların hikayelerini de: Yaşadığımız çağdaki karanlık gölgesi, yasaklanmış sokak, perdeleri gizlenmiş evlerine vurulduğunda, kendi korunaklı hayatları, ev içlerindeki dirlik düzeni dağılanları, iç dünyaları zehirlenip çözülenleri, kelimelerden hatta dostluklardan, yakınlıklardan azap olanları. Güncel sıcağında yaşananlar, ait oldukları zamanlar ve mekânın miktarını içeren öyküler…Tanıtım Metni