Yük

Odadan çıkmayı istedi, orada saklanmalıydı ama kıpırdayamadı. Ağlamaktan utandı, utangaçlığı daha dağladı. Samira ona bakınca, geldiği gün bu yana sıkıştırıldığı gözyaşlarını serbest bıraktı. O da Hesna gibi Ereğliya başladı. O, gurbetteki yalnızlığına, Hesna'nın kederine sebep oluşuna, kocasının ondan yavaş yavaş uzaklaşmasına, biten heyecanına, yiten düşüşlerine, azalan umuduna ağladı. Hesna da Samira da yüreklerinin en derininde saklanan gerçek acılarına ağlıyorlardı. Varlıklarını bildikleri ama üstlerini gururla Örttükleri hüzünlerinin şerefineydi bu gÖzyaşları. Aynı adama olan muazzam aşkın acıtan yanıyla yüzleştiklerindendi, aynı yaranın taşıdığı şeylerdendı beraber ağlayışları. Belki de bu bitmeyecek olan mahpusluğu, canlı yüreklerini birbirlerine yaslayarak vererek kılabilirlerdi. Kim bilir, belki de bu gÖzyaşları ikisi arasında oluşur o koca duvardan sele kapı gÖtürecektihellip;."Hayat kendini tekrardan başka bir şey değildi aslında, oyuncular değişiyor, koşullar ve zaman ama insanın zihni, hisleri ve kaybettikleri hep aynı kalıyor" diyor Zennure E üçüncü kitabı YüK için. yine mistik masallarla süslediği, rüyaların büyüyeceği kapılacağımız gerçek bir hikaye ile karşımızda. ilk sayfadan başlayarak insanı sarmalayan bir üslup ve anlam tarzıyla, kitap boyunca bir köşeye atma ihtimalini ortadan kaldıran bir kurguyla yine zihinlerimizi uzun süre zaman geçirecek bir eser.