Yunan Tragedyası

Kitto, Yunan Tragedyası'nda, Yunan oyun yazarının, büyük miktarda kullanımı ve entelektüel sorunlarla uğraşmasına rağmen, her şeyden önce bir sanatçı olduğunu ve klasik Yunan tiyatrosunu anlamanın anahtarının onun gelişimini anlayışını yakalamaya çalışmak olduğunu savunuyor. Bu nedenle, “Oyun yazarının aslında şu ya da bu konuda ne söylediğini değil ne yapıldığını soracağız,” diyerek Aiskhylos, Sophokles ve Euripides'in oyunlarının parlak bir analizi aracılığıyla bu yazarların kalıcı sanatsal ve edebi ustalığını aktarıyor. Yunan Tragedyası, Yunan tiyatrosunun biçimi ve üslubundaki kullanabileceğiyle serbest kalabiliyor, bu yazılımın nedenlerini analiz ediyor, kuşaklar Yunan tiyatrosuyla ilgili tartışılan tüm edebiyatseverler için yeni ve aydınlatıcı bir bakış açısı sunuyor. "Kitto'nun klasikleşmiş kitabının tazeliğini yıllar boyunca korumasını sağlayan iki şey vardır: Yunan tiyatrosuna içsel sanat ve tematik biçim yoluyla yaklaşıma rehberlik etmesi ve her zaman canlı ve okunabilir bir üslupla yazması." –Oliver Taplin, Oxford Üniversitesi Tanıtım Metni