Yüreğime Dokunan Eller

Annemin beni eve hapsetmesiyle başladı esaretim, bazen başlangıcımı dışarı çıkarmak aradığıde babamın bakışlarını perdeliyordu hayallerimi. Büyüyüp okula başladımda öğretmenim beynimi kelepçeledi, bir süre sonra da 'elalem' ordusu gönül gözünü kapatmaya çalıştı. Üzerinden beton dökülmüş bir fidan gibi hissediyordum, üzeri örtülmüş sessiz, bırakılmış çaresizlik. Ama ben beton duvarları yıkıp, kuşatılmışlıktan kurtulmak. Etrafındaki sınırlar aralıkları uzanıp, özgürlük denizdeki akış boyunca. Gökyüzünde bulutlarla beraber süzülüp, esen rüzgarlarla birlikte dünyadan ayrılıyorlar. Beynimdeki masalı, yaşamımdaki efsaneye dönüşmek. Sence ben bunu başarabilecek miyim? Bu öykümün içinde gönder varsın; üzüntülerin, mutlulukların, öfkenin, neşenin, en önemli hayallerin. Geçmişin burada, haydi gel, geleceğimizi de beraber yazalım. Tanıtım Metni