Yürümek, Adım Adım

Gün boyunca da yürüdüm, gece boyunca da. yürüdüm, mutluyken de. “Üç Kutba” da (Kuzey Kutbu, Güney Kutbu ve Everest Zirvesi) ulaşmak için ilk kâşif olan Erling Kagge için yürüyüp onu büyüleyen genellikle açılan bir kapı, belki zaman zaman gözardı etmek istediğinden dertlerinden uzaklaşma olanağı, yaratıcılığını ortaya çıkarmak için mekanik bir anahtar, hatta kendini durdurabilen dilemeyi başaramayan bir alan elde edebilmek için korunaklı bir alan. Niçin yürüyoruz? Hızlı mı yavaş mı yürüyoruz? Nereden nereye yürüyoruz? adımda bir hedefimiz mi var yoksa sadece yürümek için mi yürüyoruz? Kagge bunların gibi birçok sorunun yanıtını okurlarıyla birlikte çıktığı edebi bir yürüyüşte arıyor. “Son derece akıcı ve güzel bir metin, tavsiyeleri kadar bilge ve rahatlatıcı… bir yandan iyi bir yürüyüş rehberiyken bir yandan da uzun uzadıya bir yol arkadaşını düşündüren…” New York Journal of Book Tanıtım Metni