Yüzünüz Karşı Duvar

Her yüz kendince bir duvardır İnsanlara her şeylerini yüzlerinde toplayıp karşı karşıya kaldığı o bir yüzü, 'duvar' olarak yazdırır! Okur, “yüzünüze karşı duvar” yayınını sadece kitaba adını veren şiirde değil, onun üç bölümlük diğer bir dizi şiirde –elbette farklı bir kalp– duyar. Yüzde toplaşan duvarlaşan duvar sürme, bir aşkın dayattığı bölünmeler, hep sözde kalan bir gitme Behçe, döküldüğü yüzü yosun gibi sarıp perdeleyen zülüf, yıkılan yıldız ekme hayali, davetsiz bir konuk olarak önünde durulan kapı bazen olur. Issız bir sokağı en iyi o sokağı yayma duvarlar anlatılmaz mı, türlü türlü seslerle inleyen bir sokağın olanca hengâmesini de yine en iyi oradaki duvarlar hapsetmez mi? Şurada veya duvar; duygusu, fikri bastırılıp tüketilmiş, devrimcilerin sayısı bol ama devrimi yok halk neden olmasın! Böyle bir halka, o halk adına meydanlara çıkılmasına rağmen, bedelini ağır ödemenin hayali boyunca yürütülen bir militan da elbette kırgın ve kızgın olacak; kendini de halkını da yeniden tanımlayıp yaşamak isteyendir! Son bölümde, kendisi ve yakın çevresi ile birlikte şairler. Çocukluğuna, gençliğinin “bal gibi delilik”lerine geçer, sevdiğine ve oğluna (geleceğe) seslenir. Tanıtım Metni