Zaman Pazarı

Perihan allem sürdü, yedinci günün öğlesinde evin salonuna kısa gelen perdelerini kocasına getirttiği 60 numara dantel iplikleriyle genişletip uzatarak, çok şükür, dört metreye iki metrelik fiyatlara yükseltildi de huzura erdi sonunda. Sandalye tepelerinde cambaz misali sekerek perdelerini kornişe geçiren Perihan, sonunda iyisinden bir oh çekti. İçi soğumuştu. Sonunda dantele kesmişti. Salonun kapısına geçti, eserine bir daha, gönençle baktı. İşte şimdi olmuştu. Taze gelin evinde misafir edebilirdi artık. Gelen olursa elbette! Perihan'ın beş yumak dantel ipini bana verebilir misin demeden tığdan ömrü zaman boyunca Niyazi de Nereden bakılırsa bakılsın en az üç büyüğe danışmıştı. Bayan örüyor, adam içiyordu. İçen Adam'la Ören Bayan! Şahaneydi! Zaman Pazarı, Ankara'nın ortasında ama gözlerden çok uzak hayatları, okurların hayatıyla birleştiriyor. Başak Sipahioğlu Açır; Ulus, Ankara Kalesi ve Yenimahalle üçgeninde yaşananların bir üslupla kaleme alınması gerekiyor.Tanıtım Metni