Zamanın İzleri

... Tekrar birleştirildi, bu ayaz insanı değiştirirdi. İşini çabuk bitirmeliydi. Titreyen elleriyle belindeki baltasını çıkardı. Pek bir şey görmeyince eksik ağacın kararına savurdu ilk baltayı. Küt diye bir ses ormanda yankılandı. Baltayı sanki kayaya vurmuştu. Anlaşılan ağaç bile buz tutmuştu. Cafer iradesinden hiçbir şeyi kaybetmeden peşe indirdi baltaları. Vakit kaybedilemezdi. Her kaybolan dakikanın kendisi için çökmeleri mümkündür. Soğukta ecel terleri dökülüyordu. Kan ter içinde kalan vücut. Ayaklarını kestiğinde ağacı kesildiğinde. Terini iyileşursa ölürdü. Ölüm koridorundan bir an önce çıkmalıydı. Kurt sesleri yeniden çoğaldı. Çbucak işlerini tamamladı. Hemen omuzladı yerde yatan ağaç. Başladı adımlamaya gelmeye başladı. Aslında zorlu bir yolculuktu bu. Bir sürü mevcuttu. Karı, tipisi, kurdu, ormancısı… Her şeyi gözeten Cafer, yaşatmak için. Kurtların yaklaştığını hissediyor. Ağacın yeri atıp baltasını kavradığında bir ışık parladı. Kurdun gözleri vardı. Anlık kararların insanların hayatta kalması böyle zamanlarda devam etti. Cafer de öyle yaptı. Işığa doğru savurdu baltasını. ... Tanıtım Metni