Zavallı Çocuk (Ciltli)

“Bu eserin edebiyatımızda ve bütün hayatımızda devam edip giden sonuçlarla karşılaşmamız hissî edebiyatın yolunu açtığımızı bir daha tekrarlayalım.” Ahmet Hamdi Tanpınar Namık Kemal'in Magosa'da sürgündeyken yazdığı Zavallı Çocuk, dönemin popüler zamanından gençlerin rızaları dışında evlendirilmelerini, ailelerin kısa hayatlarına müdahale etmelerinin acı sonuçlarını ele alır. İlk kez 1874'te Güllü Agop'un Osmanlı Tiyatrosu'nda sahnelenen Zavallı Çocuk, birbirini izleyen yedi iki gencin trajik hikâyesiyle ve taşıdığı duygusal acılarla sonradan yazılacak pek çok eser için ilham kaynağı olmuştur. Namık Kemal (1840-1888) Gazeteciliğiyle toplumun içinde yer alan, yazarlığıyla yeni edebiyatın kapılarını açan, mücadelesiyle Meşrutiyet'e ivme kazandıran fikir adamı, yazar ve en bilinen vatan yazarıdır. Onda her şey hürriyet fikri ve vatan sevgisiyle başlar, neredeyse bütün uğraşları bu ikisi üstüne kurulmuş ve gelişmiştir. Erken yaşta annesini kaybetmesi nedeniyle ölüm ve ilk gençliğini büyükbabasıyla ve onun görevi nedeniyle –Sofya'dan Kars'a– yurdun çeşitli yerlerinde geçirir. İstanbul'a varan edebiyat çevrelerinde dikkat çeker ve dönemin ünlü yazarlarıyla tanışır, özellikle Şinasi'nin fikirlerinden devam eder. Tasvir-i Efkâr'la başlayan gazetecilik hayatı Hürriyet, İbret, Diyojen gibi yayınlarda devam ediyor. Siyasetten hukuka, felsefeden edebiyata pek çok alanda yazdığı makaleleriyle fikir çalışmaları; roman, şiir, tiyatro ve tarihi biyografi türlerindeki eserleriyle yeni edebiyata rehberlik eder. İstanbul'dan uzaklaştırılıp sürgüne gönderilir. Yine de yazmaya; Mektuplarıyla, gazete yazılarıyla, eserleriyle çağdaşlarına doğru yola devam ediyor ve kişilere ulaşmaya devam ediyor. Yazarın seçme eserlerine Türk Edebiyatı Klasikleri Dizimizde yer vermeyi sürdüreceğiz. Tanıtım Metni