Zeyn'in Düğünü

Ananın rahminden dünyaya gülerek ayak basan ilk kişinin Zeyn olduğu söylendi. Hayatı boyunca da bu şekilde sürüp gitmiştir. Biri üst damağında, diğer alt damağında olmak üzere ağzında iki dişi vardır sadece. Oysa annesinin söylediğine göre ağzı bir zamanlar inci gibi bembeyaz dişlerle doludur. Yüzü uzuncadır Zeyn'in, elmacık kemikleri, çenesi ve gözaltları özelliklerili, alnı açık ve yuvarlak, gözleri küçücük ve daima kıpkırmızı… Göz yuvaları, iki mağara gibi içeri göçük, yüzü tamamen tüysüzdür. Uzun mu uzun bir boynu vardır, o yüzdendir ki çocuklar hep zürafa diye çağırırlar onu. Sırtı hafif kambur, sıra sıraları gibi uzun ve incedir. Ayakkabı giymeyi sevmez Zeyn, yassı ayak yaralarıyla dolu ve her bir yaranın hikâyesini ayrı ayrı hatırlarlar. Zeyn'in Düğünü, Tayeb Salih'in daha önce yayımlanan başyapıtı Kuzeye Göç Mevsimi'nin geçtiği Yukarı Nil'deki aynı köyde geçer. Beldede yaşananlar, dünyanın herhangi bir yerinde, herhangi bir yerde yaşanan gerilimlerden farksızdır. Fakir ile zenginin, modern ile gelenekselin, dindar ile sekülerin çatışmasıdır bu. Bütün bir dünya, okurun kendi kuracağı sahne ve gerçekliğe yeniden bırakılmıştır. Tayeb Salih'in yaratıcılığını ortaya çıkaran insani ton, okurun kalbinin tam merkezi yerleşmeye hazırdır.Tanıtım Metni