Zihnin Tanrıya Yolculuğu

İdrak edilebilir yani hakikate yükselişk için duyularla kavranabilir şeylerin üstesinden gelmeyi başardığında, insanın olgunlaştığı iç başvurur. belirtilerin ışığı, duyularla algılamanın hiç payının olmadığı bir bilgi düzenine aittir. “Aristoteles'in bilim dilini ve Platon'un fikirlerini açabilen vahiy dilini” konuşabilen Augustinus'un başardığı sentezi, yani idealler aracılığıyla zihnin aydınlanması öğretini, Bonaventura da benimsemiştir. İki ayrı uç arasında merkez olan zihin, başka bir deyişle insan ruhu, üst veçhesiyle Tanrıya, alt veçhesiyle de nesnelere yönelir. Dolayısıyla “Aristoteles'i ya da Platon'un formlarını göz ardı etmek, insanın özelliklerinin iki yönünü birini unutmak anlamına gelir.” Esere adını veren “yolculuk” (itinerarium) işleminin Hıristiyanlık terminolojisi içerisinde iki ayrı tanıma karşılığı gelir. Bunlardan ilki, bir seyahatin güvenli bir şekilde saklanması için alınan dua; kardeşi ise kutsal hac yolculuğunun kendisi ya da bu yolculuğunun tarifidir. Bonaventura'nın öğretisi, insanın zihninin Tanrıya doğru yürüdüğü güzergâhı sunar. Aydınlatıcı bu yolda, inanan ve inandığı şeyi de anlayan çalışan kişinin devşirdiği tüm bilgilerde Tanrının emarelerini bildirdi. Tanıtım Metni