Zübeyde Hanım ve Oğlu

Mustafa Kemal ve annesi için yazılan ilk roman. Ona Meclis tarafından verilen soyadıyla adı Atatürk olan bu yakışıklı genç annesine benziyordu. Mavi gözleri, sarı izleri, okuduğu merak ve bitmeyen sevgisiyle. Zübeyde Hanım için acılarla başlayan yaşam çocuğunun kucağına aldığı gün güzelleşti, o “Mustafa”nın çılgınlığıydı. Zaten ona bakan, onu içeren bir kadının sevgisinden çılgına dönmemesi mümkün değildi. Zor günlerdi. Hasret parçaları, yüreği yakıyordu. Mustafa Kemal annesine hasretti, Zübeyde Hanım oğluna... Ya Fikriye ve Latife? İkisi de yalnız onu sevdi, ama kavuşmaları zordu, hatta imkânsız, çünkü Mustafa Kemal için aşkın adı vatandı ve vatan bekleyemezdi. Çok sevdiği, hiç kırmadığı üç kadın yaşamı boyunca onu beklediler. Zübeyde Hanım İzmir'in kurtuluşuna kadar dayanabildi, Fikriye onu kaybettini anlayarak intihar etti, Latife'nin yaptığı küçük hataların bedelini bir daha insan içine girmemekle ödedi. Üçünün de rakibi vatandı ve Mustafa Kemal için söz konusu vatansa, gerisi teferruat sayılıyordu... Bu romanda bir kahramanın gün gün doğuşu, umutsuzluklar ve umutların ışığını yakabilen nadir bir insan anlatılıyor... Anadolu'daki kurtuluş günlerinin ürpertici tablosu... Bir de kaderi onu sevmek ve beklemek olan üç kadın... ZÜBEYDE HANIM VE OĞLU, esareti, aşkı, tutkuları, kararlılığı, cesareti ve başkaldırıyı anlatıyor, ama yenilenebilir... Tükenmiş bir doğal, yeni bir destan yaratan efsanenin romanı... Tanıtım Metni