Zulamdaki Şiir

“Kendisini içinde yeniden kurduğu bir deneyim olarak okuyorsunuz anıları, 'biz ne acıları çektik!' Fethiye Çetin'in nesnelerinin yanında yapılan, yapılması istenenlerin yanında, hakikat ve adaletli mucadelesinin öznesi olması mumkun kılacak bir doğum var olduğu bir tarihin öznesi olmasını mumkun, bu hatırlayabilir, yeniden duşunmeyi okuyabilirsiniz. 12 Eylül 1980 darbesi sonrasındaki hapishane anılarını anlatıyor. Esas olarak, korumayı, zulmü, faşizmi, mutlak kötuluğu anlatır. 12 Eylül'ü unutmama gereğinin sebebi bu değil mi zaten? Fethiye Çetin bunu sabırla ve utanmayan adına utanmanın ahlâki gücüyle anlatıyor. Ama belki de daha da esaslı olarak, bu kötülüğün gözünün içine bakarak ona manen teslim olmanın kıymetini anlatıyor. 12 Eylül'ü unutmama gereğinin daha güçlü bir sebebi belki budur.Zulamdaki Şiir, insanca bakmanın, insan kalmanın, insanca olanın gücü uzerine bir kitap, bir bakıma. Arkadaşının çaktırmadan verdiği bir çift çorabı hazine toplamaten, “gözleri insanca bakanı” seçmekten gelen bir guç... Zuladaki şiir, işte onun imgesi.Tanıtım Metni