Zümre-i Bektaşiyan

Bektaşilik, XIII. yüzyılda Horasan'dan Anadolu'ya gelen ve geride kalanlar silinmez izler bırakan Hacı Bektaş Veli'nin fikir ve düşüncelerinden neşet olmuştur. Sulucakaraöyük'te filizlenen Bektaşilik sırasında Balkanlar'da ve Akdeniz coğrafyasında yayılmıştır. Zümre-i Bektaşiyan adlı bu eserde bir araya getirilen yazılar Kastamonu, Sandıklı ve Tokat gibi Anadolu kentlerinin yanı sıra Arnavutluk ve Kıbrıs'ta tarikatların yaşamları sürüyor.Bektaşiler Yeniçerilerle kader birliği ederek ocağın ahlaki gücü artırılmışlar ve manevi terbiyesini üstlenmişlerdir. Bu birliktelik 1826 yılında Yeniçeri ocağında lağvedilirken Bektaşiliğin de yok edilmek istenmesi tehlikesini doğurmuştur. 1826 tarihinde Bektaşilik için yasaklı bir dönem başladı. Yasaklı yıllarda Bektaşiler bir ülkede Arnavutluk'un bağımsızlığını desteklemişler, bir yandan da Muhibban dergisi gibi yayın faaliyetleriyle toplumsal nezdinde yaşadıkları ifadeler arttı. İşte Zümre-i Bektaşiyan isimli bu eser tüm bu geniş kapsamlı kaynaklarla anlaşılır biçimde kılınmaktadır.Tanıtım Metni