Turuncu Defter

Turuncu bir şiir defteri var elimde, yaklaşık altı ya da yedi yaşındayım. Babamın ve üvey annemin yazdığı şiirler... Sayfaları çeviriyorum. Her sayfanın köşesinde renkli bir gül var. Şiirler, o kadar kötü bir el yazısı ile yazılan ki okumakta zorlanıyorum. Sayfa sayıları yaklaşık iki yüz civarında gibi. Her sayfada, şiiri kim yazmışsa alt köşede isimleri yazılı. Reşit ve Şükriye... Karşılıklı olarak yazılan şiirler ve aynı evde yaşayanlar yazılan şiirler... onların hikayeleri, o büyük aşkı gerçekten yazmak çok rahat ama anlatacak hiç kimse hayatta kalmadı... Evin bir duvarını kaplayan, kahve tonlarında, eski bir gümüşlük... Üst parçaları camlı, alt kısmı çekmeceli; Bir çekmecede ikisine ait eşyalarla dolu fotoğraflar, şiir defteri, kişisel birkaç eşya, çocukken benim oyun oynama alanımdı. Annem hiç kızmazdı orayı dağıtıp oynamama. Oysa o gümüşlüğün diğer kısımları herkes için yasaklı. Şimdi mevcut neden kızmadığını. Çok geç bir aydınlanma, o şiir sayfalarını yırtıp atmam kadar geç. Annem, yırtarsam temiz sayfaların bana ait olduğunu söylemişti. Ait olmak peki, bir nesneye ait olmak mı?Tanıtım Metni